100100 คำที่ฆ่าใจเพื่อให้ตายไปกับกลอน ภาค 3
คนหวังสุดไกล คนไปสุดถอย
คนพอสุดน้อย คนคอยสุดทน
ไตร่ถามหาคำตอบ คำว่าชอบของเธออยู่ที่ไหน
เมื่อไม่รักใยมาแกล้งกันทำไม ที่เสียใจ..หรือมันยังไม่มากพอ
นานเท่าใดคนจึงเปลี่ยนใจ ไกลเท่าใดคนจึงเปลี่ยนทาง
ห่างเท่าใดคนจึงหมดหวัง รั้งเท่าใดคนจึงกลับมา
งดงามจนหวั่นไหว จนหัวใจได้หวั่นหา
เธอมีดีที่หน้าตา แต่ก็มาเห็นน้ำตาที่หน้าเธอ
เต็มไปด้วยร่องรอยของบาดแผล จากการแช่หัวใจในปัญหา
จึงวนเวียนวกวนผิดไปมา เลยเหลือแต่น้ำตาที่คาใจ
เสียงสะอื้นให้หวยหวนยังหวยหา คราบน้ำตาไหลนองเป็นสองสาย
ใจยังอ่อนมือยังล้าหมดแรงกาย คนที่สายหัวใจยังไม่ลืม
ปัญหาที่ยังไม่มีทางออก ยังคงบอกไม่ได้อะไรคือปัญหา
เห็นทางออกเพียงแค่แต่น้ำตา ที่ไหลมาออกจากในหัวใจ
ถ้าไม่คิดหรือจะขีดเขียน ถ้าไม่เรียนหรือจะรู้แจ้ง
ถ้าไม่รักหรือจะทิ่มแทง ถ้าไม่แรงหรือจะปวดใจ
ไม่ผิดหรอกถ้าเธอจะเลือกเขา ไม่ผิดหรอกถ้าฉันจะเหงาอยู่ข้างเดียว
ไม่ผิดหรอกที่เขามาคอยยุ่งเกี่ยว ไม่ผิดหรอกถ้าไม่เหลียวกลับคืนมา
ไม่ผิดหรอกถ้าเธอได้ไปดี ไม่ผิดหรอกถ้าเธอมีดังปรารถนา
ไม่ผิดหรอกถ้าฉันต้องเสียน้ำตา ไม่ผิดหรอกเวลายังยาใจ
ถ้าไม่มีฝน..คนคงไม่เหงา ถ้าไม่มีหนาว..คนคงไม่เดียวดาย
ถ้าไม่มีรัก..อกคงไม่สลาย ถ้าไม่มีใจ..คงไม่ได้รักเธอ
ที่ไหนมีบ้างยาถอนพิษ ถอนความคิดที่พลั้งเผลอ
ถอนตัวก็ว่ายากมากที่ฉันเจอ ให้ถอนเธอจากใจ..ไม่เห็นทาง
อานุภาพของความรัก พึ่งรู้ว่าหนักถึงเพียงนี้
เป็นฤทธิ์เดชของรักที่มี หรือวิถีที่ใจแสดง
อานุภาพของความรัก เป็นตัวผลักที่ร้อนแรง
หรือเป็นดั่งบทเรียนราคาแพง หรือที่ทิ่มแทงคือใจตน
