***กระจกไว้ส่องหน้า ปัญญาไว้ส่องใจ ฯ
กลองจะดังก็เพราะตี ศิษย์จะดีก็เพราะครู ฯ
กล้าหาญทางกาย คือ เผชิญความตายโดยไม่พรั่น กล้าหาญทางใจ คือไม่หวั่นความรักชัง ฯ» กว้างอะไรไม่ยิ่งใหญ่เท่าใจกว้าง ฯ
ก่อนพูดเขียนถ้าใคร่ครวญให้แน่ชัด เวลาจะประหยัดลงเหลือหลาย ฯ
ก่อนพูดเราเป็นนายคำพูด พูดแล้วคำพูดเป็นนายเรา ฯ
กับผู้ชราเราให้โอกาสผ่อนพัก กับมิตรรักให้ความจริงใจ กับผู้เยาว์วัยให้ความอ่อนโยน ฯ
กายมีศีลสุขล้ำ ใจมีธรรมสุขเลิศ มีทั้งศีลทั้งธรรมจะมีแต่ความล้ำเลิศ ฯ
การเกิดของความเบื่อหน่าย คือความตายของความพยายามฯ
การเกิดมีเป็นเพราะเหตุปัจจัย ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นด้วยตนเอง ฯ
การกระทำให้อยู่หน้า การพูดจาให้อยู่หลัง ฯ
การกล่าวว่าเขาโกหก ไม่ใช่เรื่องตลกแต่เป็นเรื่องร้ายแรง ฯ
» การหัวเราะขบขัน คือแสงตะวันในครัวเรือน ฯ
» กาลเวลาผ่านผัน ทุกสิ่งอันย่อมเปลี่ยนแปลงฯ
» ก้าวจคร้านและสุรุ่ยสุร่ายทำให้อัตคัด ขยันและประหยัดทำให้ร่ำรวย ฯ
» เกลียดกันอยู่ใกล้ก็เหมือนไกล รักใคร่อยู่ไกลก็เหมือนใกล้ ฯ
» เกือกคับ เรือรั่ว เพื่อนชั่ว นายชัง นั่งติดกองไฟ ไม่มีสุข ฯ
»
» ขาวทำให้เด่น เฉกเช่นชั่วกับดี ฯ
» ข่าวร้ายมักไปเร็วไปไกล ข่าวลือมักเหลวไหลเสียกว่าครึ่ง ฯ
» ข้าวรวงงามในทุ่งเป็นของเพื่อนบ้าน หญิงงามที่พบผ่านเป็นของคนอื่น ฯ
» ขี้ข้าได้ดีเหมือนสังกะสีปนนาก ผู้ดีตกยากเหมือนนากปนทอง ฯ
» ขี้โฉดทนฉ้อ ขี้ขอทนอาย ฯ
» ขึ้นชื่อว่าศิลป์หมิ่นไม่ได้ จะเช่นหนึ่ง เช่นใด ก็ยังประโยชน์ ฯ
» ขุนเขาไม่กระเทือนด้วยลมกรรโชก บัณฑิตไม่ไหวโยกด้วยคำติชม ฯ
» ขุนเขายังพังทลาย ไม้ใหญ่ยังหักโค่น คนก็ย่อมร่วงหล่นไปตามธรรมชาติ ฯ
» ขุนเขาที่สลับซับซ้อน ยังไม่ยอกย้อนเท่าใจคน ฯ
» เข้านอนหิวและอดตอนกลางคืน ดีกว่าตอนเช้าตื่นก็พบหนี้สิน ฯ
» แขกที่มาทุกวัน คือโจรตัวฉกรรจ์ที่ปล้นครัวเรือน ฯ
» แขวนของขลังไว้ที่คอพอคุ้มได้ แขวนของขลังไว้ที่ใจยิ่งได้ผล ฯ
» คติใด ก็ไร้ความหมาย ถ้าไม่ฝังลึกในใจกายรวมก่อเป็นนิสัย ฯ
» คนเก่งจะไม่คุยโม้ คนคุยโวจะไม่เก่ง ฯ
» คนเก่งที่เห็นแก่ตัว คือคนชั่วที่เป็นภัยสังคม ฯ
» คนเก็บกุหลาบย่อมซึ้งทราบในรสหนาม ฯ
» คนขยันและชำนาญย่อมทำงานได้เกือบทุกอย่าง ฯ
» คนขลาดแสดงอำนาจในบ้าน คนกล้าหาญแสดงในสนามรบ ฯ
» คนโง่ที่ซื้อหา มีมากกว่าคนโง่ที่ค้าขาย ฯ
» คนโง่เราดูว่าไม่เข้าท่า แต่คนโง่กว่าปรบมือชมเชย ฯ
» คนโง่พูดเป็นกระบุงเรื่องศาสนา แต่ปฏิบัติเท่าเมล็ดงาก็ไม่ได้ ฯ
» คนโง่ยืนความคิดติดเด็ดขาด คนฉลาดจะปรับเปลี่ยนให้เหมาะสม ฯ
» คนจนยิ่งจนเพราะทำรวย คนรวยยิ่งรวยเพราะทำจน ฯ
» คนจนอยู่ใกล้ไม่มีใครถามหา คนรวยอยู่สุดหล้าคนเวียนหาอยู่ตลอด ฯ
» คนจนไม่อาจทะเลาะกับคนมั่งมี เศรษฐีไม่อาจทะเลาะกับขุนนาง ฯ
» คนจนไม่มอดม้วย คนรวยก็อยู่ได้ ยาจกไม่ชี้เศรษฐีก็สบาย ฯ
» คนจนจะเวียนวนหาหมอดู ส่วนคนรวยจะเวียนอยู่กับหมอยา ฯ
» คนจมน้ำตายมีหลายหมื่น คนจมเหล้าไม่ฟื้นมีหลายแสน ฯ
» คนจะดีเด่นเฉกเช่นดนตรี ต้องเขย่าเป่าตีดีดสีจึงจะดัง ฯ
» คนใจกว้างไม่สู้จะโง่เขลา คนโง่เงาไม่สู้จะใจกว้าง ฯ
» คนใจแคบจะกังวลไปทุกอย่างคนใจกว้างจะยอมรับและปรับตัว ฯ
» คนใจไม่สะอาดเมื่อตนผิดพลาดก็พาลโกรธผู้อื่น ฯ
» คนจะกลายเป็นยักษ์มาร เดรัจฉาน เปรต ถ้ากิเลสครอบงำ ฯ
» คนฉลาดเห็นอันตรายก็หลีกหลบ คนโง่พบอันตรายก็เข้าไปหา ฯ
» คนฉลาดจะมุ่งสิ่งที่สามารถทำ แต่คนฉลาดเลิศล้ำจะมุ่งสิ่งที่พึงควร
» คนฉลาดสร้างภาษิตประดิษฐ์คำ คนโง่เพียงแต่กล่าวคำซ้ำและลอกเลียน ฯ
» คนฉลาดเลี้ยงใคร ได้อักโข แต่คนโง่เลี้ยงตนเองก็ไม่ได้ ฯ
» คนใจสูงชักชวนด้วยคุณธรรม คนใจต่ำชักชวนด้วยอามิส ฯ
» คนฉลาดอาจเป็นตัวตลก ถ้าตกอยู่ในหมู่คนโง่ ฯ
» คนฉลาดใช้สมองแก้ปัญหา ส่วนคนขาดปัญญาใช้แรงกาย ฯ
» คนฉลาดพูดว่ากำลังแสวงหา คนโง่พูดว่าได้พบแล้ว ฯ
» คนฉลาดจะไม่ทิ้งสิ่งดี ขณะเดียวกับทำสิ่งที่มีให้ดีขึ้น ฯ
» คนชอบจะชมว่าเราดี คนชังจะโจมตีว่าเราชั่ว ฯ
» คนโชคร้ายดูว่ากาลผ่านไปช้า คนโชคดีดูว่าเวลาผ่านไปเร็ว ฯ
» คนจำนวนหนึ่งล้มคว่ำบนถนน มิใช่รถเฉี่ยวชนแต่เพราะคำคนนินทา ฯ
» คนดีมุ่งพิจารณาค่าคุณโทษ คนชั่วโฉดมุ่งผลของตนเอง ฯ
» คนดีพิจารณาความชั่วจะปวดหัว พอกับคนชั่วพิจารณาความดี ฯ
» คนดีทำดีงายทำชั่วยาก คนชั่วทำดีลำบากทำชั่วง่ายฯ
» คนได้รับคำแนะนำมีดื่นดาษ แต่คนฉลาดเท่านั้นจะได้ประโยชน์ ฯ
» คนตาบอดสอนคนฉลาดว่า อย่าก้าวไปข้างหน้าก่อนไม้เท้าคลำทาง ฯ
» คนทำงานที่โง่เขาจะตำหนิเอาเครื่องมือของตน ฯ
» คนที่ชอบยุ่งเรื่องวิวาทของใคร คือคนที่เข้าไปจับหูหมาบ้า ฯ
» คนที่ขาดรองเท้า ให้คิดถึงเขาผู้เท้าขาด ฯ
» คนที่ชื่อว่าธรรมะธรรมโม แต่เจ็บป่วยผอมโซอยู่เป็นนิตย์
จะต้องมีอะไรพลาดผิดอยู่ในตัวเขาเป็นแน่ ฯ
» คนที่น่าเกลียดคือคนซึ่งโง่ในการงาน แต่ฉลาดฉาดฉานในการพูด ฯ
» คนที่พูดน่าเบื่อหน่ายนั้น พูดสั้น ไม่ค่อยมี ฯ
» คนที่มุ่งของอยู่ใกล้ ยากที่จะวิเคราะห์ของใหญ่และอยู่ไกลตา ฯ
» คนที่รวยแท้คือคนที่ตระหนักแน่ในคำว่าพอ ฯ
» คนที่รู้แต่โลกียธรรม เหมือนปลาที่รู้จักน้ำแต่ไม่รู้จักดิน ฯ
» คนที่รู้แท้มีน้อยยิ่งแต่คนที่ใส่ใจอะไรจริงยิ่งน้อยกว่า ฯ
» คนที่เสียสละจะถูกกล่าวหาว่าโง่หรือบ้าอยู่เสมอ ฯ
» คนที่เห็นแก่นอนกับกิน อย่าถวิลหาว่าจะทำงานใหญ่ได้ ฯ
» คนตายเพราะอดอยากไม่มากเท่ากับคนตายเพราะอิ่ม ฯ
» คนบางคนอยากรู้ทั่วจักรวาล ทั้งที่เดินบริเวณบ้านก็หลง ฯ
» คนปัญญาด้อย ได้สุขสำราญนิดหน่อยก็มัวเมา ฯ
» คนปัญญาดีชมคนปัญญาด้อย คนปัญญาน้อยชมตัวเขาเอง ฯ
» คนปวดฟันจะรู้สึกว่า คนผู้มีสุขล้นฟ้าคือคนที่ไม่ปวดฟัน ฯ
» คนที่พูดน้อยและไม่อิจฉาใคร จะสุขกายสบายใจทุกเมื่อ ฯ
» คนพูดปด มักอุดมไปด้วยคำสาบาน ฯ
» คนเป็นครูจะเป็นอย่างแม่ปูหรือแม่พิมพ์ ฯ
» คนพาล เดรัจฉาน หรือบัณฑิต ต่างก็มีกรรมตรึงติดเป็นเครื่องหมาย ฯ
» คนมองโลกในแง่ร้ายไม่เห็นกุหลาบเพราะมองแต่หนาม
คนมองโลกในแงดีงาม ไม่เห็นหนามเพราะมองแต่กุกลาบ ฯ
» คนมีฝีมือที่อับปัญญา คือผู้สร้างปัญหาให้แก่วงการ ฯ
» คนยอดตระหนี่อยากจะจุดนิ้วชี้แทนเทียนไข ฯ
» คนเราถ้าปล่อยวางลงได้เมื่อใด ก็จะยิ้มได้อย่างสุขเสรี ฯ
» คนเรามักมุ่งเรียนสิ่งนอกตนและห่างไกล มองผ่านสิ่งภายในและใกล้ตน ฯ
» คนร่วมชะตากรรมมักมีความรักเสน่หา คนร่วมกิจการค้ามักมีความคิดคด ฯ
» คนมั่งมีคิดถึงวันข้างหน้า คนจนอนาถาคิดถึงปัจจุบัน ฯ
» คนอยู่บนฝั่งจะรีบลงมา คนอยู่ในนาวาจะรีบขึ้นไป ฯ
» คนเรามักหาเหตุผลมาอ้าง เพื่อทำทุกอย่างที่ตั้งไว้ ฯ
» คนมักโกรธมักไม่ได้ประโยชน์จากคำเตือน ฯ
» คนมีโชคเรื่องความรัก ควรจะพักเรื่องการพนัน ฯ
» คนมุ่งสัมฤทธิ์จะสร้างโอกาส คนเขลาขลาดจะรอโชค
» คนมีแผนจะกลุ้มใจก่อนจ่าย คนไร้แผนจะกลุ้มใจเมื่อจ่ายแล้ว ฯ
» คนไม่ทำความดี สวดมนต์ทั้งปีก็ไม่มีคุณค่า ฯ
» คนไม่รู้งงงัน คนกล้าไม่พรั่น คนดีนั้นไม่วิตก ฯ
» คนรู้จริงไม่กังขา คนเมตตาไม่ทุกข์ใจ คนกล้าหาญชาญชัยไม่พรั่นกลัว ฯ
» คนส่วนใหญ่จะรู้วิธีประจบ แต่ส่วนน้อยจะรู้วิธีชมเชย ฯ
» คนสุขุมเอาลิ้นไว้ที่ใจ คนเลินเล่อเผลอไผล เอาใจไว้ที่ลิ้น ฯ
» คนอัจฉริยะจะค้นพบอะไรด้วยวิธีพิลึกประหลาด
แต่คนเจ้าอารมณ์จะพลาดไม่ได้พบอะไร
» คนอัจฉริยะเรียนจากธรรมชาติ คนฉลาดเรียนจากหนังสือ ฯ
» คนอับโชคดูว่ากาลผ่านไปช้า คนสบโชคดูเวลาผ่านไปเร็ว ฯ
» คนเลี้ยงม้าเพ่งถึงหญ้าอาหารม้า คนหาปลาเพ่งฝนฟ้าและพายุ ฯ
» คนที่พูดว่าชีวิตตนมีแต่สุข อย่าเข้าใจว่าทุกข์ของเขาจะไม่มี ฯ
» คนที่กล้าทำถึงไม่ได้ผลอะไร ก็น่าภูมิใจกว่าคนขลาด ฯ
» คนมีกิจคือคนมีเกียจ คนขี้เกียจคือคนไร้เกียจ ฯ
» คนที่เรียนแล้วคิดชีวิตเขามีคุณค่า คนที่เรียนเพื่อฆ่าเวลา เขาเกิดมาเพื่ออยู่ไปวันๆ ฯ
» คนจะดีเพราะมีวินัย คนจะร้ายเพราะวินัยไม่มี ฯ
» คนดีคือคนขาดหลัก คนขาดหลักคือคนขาดดี ฯ
» คนดีอยากจะรวยมากกว่าอยากจะดี อยากเป็นเศรษฐีมากกว่าอยากเป็นสาธุชน ฯ
» คนมีเงินทำงานด้วยปาก คนทุกข์ยากทำงานด้วยแรง ฯ
» ครูมีความหมายเกินกว่าพฤติกรรมที่ทำและถ้อยคำที่พร่ำสอน ฯ
» ครูอาจารย์พาเราไปแค่ประตู แต่การเรียนรู้เกิดจากตัวเราเอง ฯ
» ครูสอนความรู้นั้นมากมี ครูสอนความดีนั้นมีไม่มาก ฯ
» ควรชมสตรีต่อหน้า แต่ชมผู้มีปัญญาลับหลัง ฯ
» ควรขุดบ่อตอนที่ยังไม่กระหาย ควรซ่อมหลังคาไว้ตอนที่ฝนยังไม่ตก ฯ
» ควรดิ้นรนสร้างสิ่งที่ดีในชีวิต มิใช่ดิ้นรนเพื่อมีฤทธิ์เหนือกว่าใคร ฯ
» ควรตรวจสอบเครื่องมือทุกอย่างก่อนไว้วางใจใช้งาน ฯ
» ควรตั้งตนไว้ให้ดีก่อน แล้วจึงสอนผู้อื่น ฯ
» ควรทำความดีเป็นบันได เพื่อก้าวไปสู่ความดีที่เหนือกว่า ฯ
» ควรมีสมองที่คิดลึกกว้างไกล มิใช่ภาชนะที่บรรจุอะไรไว้สารพัด ฯ
» ควรเรียนรู้ทุกอย่างเข้าไว้ แต่อย่าไปทำเสียทุกอย่าง ฯ
» ความโกรธคือสัตว์ร้าย ต้องรั้งไว้อย่าปล่อยไป ฯ
» ความโกรธคือพิษร้าย ที่จะย้อนมาทำร้ายผู้มักโกรธ ฯ
» ความโกรธของมิตรยังมีค่ากว่ารอยจูบของศัตรู ฯ
» ความคะนองคือความพินาศ ความประมาทคือความตาย ฯ
» ความคดโกงถ้ารวมกับความฉลาด ความอุบาทว์จะเกิดขึ้น ฯ
» ความคุ้นเคยเกินขนาด ทำให้ขาดความนับถือ ฯ
» ความแค้นที่ไร้เหตุผล เสมือนเผาเรือนตนเพื่อไล่หนูตัวเดียว ฯ
» ความโง่ไม่ต้องเพาะไว้ เพราะมันงอกได้ทุกแห่งหน ฯ
» ความจริงเพิ่งสวมรองเท้า แต่ความเท็จได้วิ่งอ้าวไปแล้วทั่วโลก ฯ
» ความฉลาดถ้าไม่ ได้เพิ่มพูน จะเสื่อมสูญและลดลง ฯ
» คนชั่วจะเจริญงอกงามในความมืด แต่จะจางจืดสิ้นไปในความสว่าง ฯ
» ความชั่วมาง่ายมาไว แต่จะจากไปแสนยากแสนช้า ฯ
» ความดีเพียงน้อยนิดอย่าพึงเว้น ความชั่วเพียงตัวเล็นอย่าพึงทำ ฯ
» ความดีสร้างยากสลายง่าย ความชั่วสร้างง่ายสลายยาก ฯ
» ความดีเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา แต่น้อยคนที่มุ่งหาและได้พบ ฯ
» ความถูกต้องและความดี ย่อมไม่มีอยู่ในสำนึกของคนเลว ฯ
» ความทุกข์ยากด้านหนึ่งคือเคราะห์ แต่อีกด้านอาจหมายถึงสิ่งหล่อหลอมชีวิตจิตใจของคน ฯ
» ความทุกข์ไม่เผาลน หากใจคนเข้าถึงธรรม ฯ
» ความบริสุทธิ์และยึดมั่นในสัญญา อย่าไปหาในวิถีทางการเมือง ฯ
» ความประมาทเลินเล่อ เป็นเพื่อนเกลอกับความปราชัย ฯ
» ความเป็นมิตรแท้เพียงวัน ดีกว่าเพียงรู้จักกันถึงสิบปี ฯ
» ความผิลพลาดไม่ใช่เรื่องประหลาดอะไร แต่ถูกถ้วนทุกคราวไปนี้แสนประหลาด ฯ
» ความผิดพลาดอันร้ายกาจของคนเรา คือ การกล่าวหาใครเขาว่าผิดพลาด ฯ
» ความเพียรเป็นศัตรูแล้วเป็นมิตร ความเกียจคร้านมีพิษจากมิตรเป็นศัตรู ฯ
» ความมั่นคงจะก่อมิตรชิดชอบ ความล่มจมจะทดสอบน้ำใจมิตร ฯ
» ความมั่งคั่งจะลดความถูกต้องของคนดี จะเพิ่มความผิดอัปรีย์ให้คนเลว ฯ
» ความมัธยัสถ์กับความขยัน เป็นสองแพทย์สำคัญของมวลมนุษย์ ฯ
» ความไม่รู้จักพอคือต้นตอของความทุกข์ ฯ
» ความรู้ขาด ความสามารถไม่มี ความดีไม่อยู่ เป็นยอดครูไม่ได้ ฯ
» ความมุ่งมั่นควรเพิ่มให้มาก ความอยากควรลดให้น้อย ฯ
» ความรู้ความสามารถต้องเสาะหา ไม่ใช่ติดตัวมาหรือเกิดขึ้นเอง ฯ
» ความโลภ ความอิจฉา และความหยิ่งผยอง คือไฟสามกองที่เผาใจคน ฯ
» ความหลงใหลในเงินตรา คือที่มาของความชั่วร้าย ฯ
» ความสุขในโลกไม่เคยพอดี หากไม่น้อยเต็มทีก็มากเกินไป ฯ
» ความสุขสมบูรณ์วันนี้บรรพชนสร้างไว้ให้ ถ้าไม่บำรุงรักษาไว้ความเลวร้ายจะตามมา ฯ
» ความสนุกเพลิดเพลินเพียงชั่วครู่ อาจทำให้ต้องสลดหดหู่ชั่วชีวิต ฯ
» จงตั้งความหวังให้สูงสุด แต่อย่าหยุดเมื่อสิ้นหวัง ฯ
» จงใช้ปัญญาและธรรมะให้เป็นพละของชีวิต ฯ
» จงทำความดีไว้ก่อนตาย เดี๋ยวชีวิตวางวาย จะไม่มีโอกาสทำ ฯ
» จงกินแต่พออิ่ม ชิมแต่พอดี เป็นหนี้แต่พอประมาณ ฯ
» จงสู้หิวด้วยอาหาร จงสู้งานด้วยความเพียร จงสู้เรียนด้วยความคิด จงสู้มิตรด้วยจาโค ฯ
» จงเป็นคนที่เกินเก่ง แต่ไม่ใช่เก่งจนเกินดี ฯ
» จงประกอบกรรมดีเข้าไว้ เรื่องอื่นใดให้เป็นการของสวรรค์ ฯ
» จงมุ่งมั่นทำสิ่งอันเป็นหน้าที่ อย่ามัวใยดีกับคำสรรเสริญนินทา ฯ
» จงยืนหยัดในความเป็นคน อย่าเป็นหุ่นยนต์ให้โชคชะตามาบงการ ฯ
» จงเรียนให้รู้ จงดูให้จำ และจงทำให้จริง ฯ
» จงลืมข้อบกพร่องของเขา ด้วยวิธีนำข้อบกพร่องของเรามาขบคิด ฯ
» จงตรงต่อหน้าที่และเวลา ดุจสุริยันจันทราที่ตรงต่อวันคืน ฯ
» จงเตือนเพื่อนในที่ลับตา และยกย่องโมทนาในที่เปิดเผย ฯ
» จงเลี้ยงดูพ่อแม่เมื่อยังมีชีวิต ป่วยการคิดเซ่นไหว้เมื่อตายแล้ว ฯ
» จงระวังการจ่ายเล็กน้อย ดุจเรือรั่วนิดหน่อยที่ทำให้เรือใหญ่อับปาง ฯ
» จนแต่กายหรือใจยังพอทน แต่ถ้านอกจนในจนก็ไปไม่รอด ฯ
» จนที่แท้จริงนั้นมิใช่ไร้ทรัพย์ แต่อยู่ที่ปัญญาอับและไร้งาน ฯ
» จะเป็นวีรชนกันหมดไม่ได้ เพราะต้องมีผู้ปรบมือให้เมื่อเขาเดินผ่าน ฯ
» จะทำสิ่งใดให้ตัวสนุกสบาย ก็อย่าทำลายความสุขของผู้อื่น ฯ
» จะทำอะไรต้องหยั่งให้ลึก นึกให้ได้และดูให้รอบด้าน ฯ
» จะมีสุขต้องทุกข์ลงทุนก่อน จะเป็นก้อนทีละน้อยค่อยผสม ฯ
» จากกันยามเป็นได้เห็นน้ำใจ จากกันยามตายได้เห็นน้ำตา ฯ
» จิตเหมือนปลา เมตตาเหมือนน้ำ จิตที่ขาดเมตตาก็เหมือนปลาขาดน้ำ ฯ
» จิตที่อ่อนแอจะมีแต่ความปรารถนา จิตที่แข็งกล้าจะมีแต่ความตั้งใจ ฯ
» จุดประสงค์ของการศึกษา คือการพัฒนาลักษณะนิสัย ฯ
» ฉลาดหรือโฉดเขลา คนจะวัดเราที่วาจา ฯ
» ฉลาดเฉลียวที่ทรงคุณค่าย่อมได้มาจากประสบการณ์ ฯ
» ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา คือวิชาแห่งความสำเร็จ ฯ
» เฉพาะคนเกียจคร้านที่เข้าใจว่า โชคชะตาจะช่วยให้งานสำเร็จ ฯ
» เฉพาะคนที่สัตย์ซื่อ ที่เชื่อถือความสุจริตจริงใจ ฯ
» เฉพาะในกลุ่มคนที่ไว้ใจและเพื่อนที่ซื่อสัตย์
ที่จะกำหนดให้ของทุกอย่างเป็นสมบัติของส่วนรวม ฯ
» ชนะไหนเข้าด้วยช่วยกระพือ เหมือนกระสือตอมห่าช่วยหากินฯ
» ช่วยกันปลูกป่า พัฒนาเศรษฐกิจ กำจัดมลพิษ ต่อชีวิตเพื่อนมนุษย์ ฯ
» ชอบเกิดมากกว่าตาย เหมือนบางรายชอบอายุยืนไม่ชอบแก่ ฯ
» ชักดาบตัดน้ำ น้ำยังคงไหล ยกเหล้าดื่มจะดับทุกข์ไป ทุกข์กายและใจจะยิ่งเพิ่มทวี ฯ
» ช้าได้พร้าเล่มงาม หากผลีผลามมักพลิกแพลงฯ
» ช่างทำนั้นหายาก ช่างปากนั้นหาง่าย ฯ
» ชายหนุ่มมักจะนึกถึงฝ่ายตรงข้ามเพราะอำนาจความใคร่
ส่วนหญิงสาวมักจะยอมพลีกาย ให้ชายด้วยความรัก ฯ
» ชายแคล่วคล่องหญิงว่องไว เป็นปัจจัยแห่งความก้าวหน้าของครอบครัว ฯ
» ชีวิตลิขิตใยต้องเกรงความผิดหวังฯ
» ชีวิตไม่พอกับตัณหา เวลาไม่พอกับความต้องการ ฯ
» ชีวิตเป็นละครตลกของผู้รู้คิด แต่เป็นละครสลดจิตของผู้รู้สึก ฯ
» ชีวิตความเป็นอยู่ใครห่อนรู้กำหนดการ สุดแต่จะประมาณ เร็วหรือช้าก่อนหน้าหลัง ฯ
» ชีวิตคนแสนสั้น จงดำเนินชีวิตแต่ละวันให้มีคุณค่า ฯ
» ชีวิตคนที่สิ้นคิด ย่อมไม่ผิดกับชีวิตเดรัจฉาน ฯ
» ชีวิตครูคล้ายเทียนไข ที่เผาไหม้ละลายตนเพื่อคนอื่น ฯ
» ชีวิตจะเริ่มเพิ่มค่า เมื่อเริงร่าเริ่มลด และทดทนเพิ่มทวี ฯ
» ชีวิตจะยาวสั้นหาสำคัญไม่ แต่ชีวิตจะอยู่อย่างไรนี่สิสำคัญ ฯ
» ชีวิตที่ขาดมิตรสหาย คือการตายอย่างเปล่าเปลี่ยว ฯ
» ชีวิตคือการเดินทาง เรือนร่างคือศาลาอาศัย ฯ
» ชีวิตนี้แสนสั้น จงรีบหมั่นทำความดี ฯ
» ชีวิตที่ไร้วิชา เปรียบเหมือนบุบผาที่ไร้กลิ่นหอม ฯ
» ชีวิตที่มีสาระแก่นสาร คือชีวิตที่ทำงานบริการคนอื่น ฯ
» ชื่อเสียงดีมีคนอิจฉา ชื่อเสียคนสมน้ำหน้า ล้วนแต่มีอันตราย ฯ
» เชื่อพระพบพระนิพพาน ใกล้พระจะชนะมาร ห่างพระปะแต่มาร ฯ
» ใช้ความร้อนพิสูจน์ทองนาก ใช้ทุกข์ยากพิสูจน์ความกล้าแกร่ง ฯ
» ใช้เวลาเป็นปีถึงได้มิตรดีงาม แต่แค่ชั่วครู่ยามก็อาจสูญเสียไป ฯ
» ใช้ความสุขุมรอบคอบเป็นเกาะบัง จะช่วยให้ยั้งอยู่รอดปลอดภัย ฯ
» โชคร้ายไม่ใช่ผีหรือเทวดาลงโทษเอา แต่การกระทำของคนเราเป็นต้นเหตุ ฯ
» โชคช่วยให้คนมีอำนาจได้ แต่ไม่อาจช่วยให้มีปัญญา ฯ
» โชคคือการศึกษา วาสนาคือความเพียร ฯ
» โชคดีอยู่ที่วาสนา การศึกษาอยู่ที่ความเพียร ฯ
» ซ่อนอะไรซ่อนได้ เว้นแต่เรื่องรักใคร่กับสุรา ฯ
» ซ่อมแซมดีกว่ารื้อ ซื้อดีกว่ายืม ลืมดีกว่าหลง หลงดีกว่างมงาย ฯ
» ฐานของตึกคืออิฐ ฐานของชีวิตคือการศึกษา ฯ
» ฐานะยากจนต่ำต้อยของเกษตรกร คือยอดแห่งความทุกข์ร้อนในแผ่นดิน ฯ
» ดอกไม้งามย่อมเหี่ยวเฉา สังขารของคนเราย่อมร่วงโรยไปตามการ ฯ
» ดัดไม้คดให้ตรงเพื่อใช้งาน ฝึกอบรมบุตรหลานเพื่อให้เป็นคนดี ฯ
» ดำเนินชีวิตดีไม่มีภัย ดำเนินชีวิตเสียหายภัยมากมี ฯ
» ดุลธรรมชาติจะสิ้นไป หากวันใดไทยสิ้นป่า ฯ
» ดูช้างให้ดูหางดูนางให้ดูแม่ ดูให้แน่ต้องดูถึงย่ายาย ฯ
» ดินขาดป่า ฟ้าขาดฝน คนขาดใจ ฯ
» ดินจะชุ่ม ฝนจะฉ่ำ น้ำไม่ท่วม เมื่อเราร่วมอนุรักษ์พิทักษ์ป่า ฯ
» เดินทางเตียนเวียนลงนรก เดินทางรกวกขึ้นสวรรค์ ฯ
» แดงก่อนแดด แปดก่อนเจ็ด เสร็จทุกราย ฯ
» ต้นคดปลายตรง เป็นที่พึงประสงค์กว่าต้นตรงปลายคด ฯ
» ต้องอดทนเหมือนอูฐ ไม่พูดเหมือนปลา ไม่ประจบนายเหมือนหมา ฯ
» ตราบใดทะเลยังมีคลื่น อย่าหวังว่าชีวิตจะราบรื่นตลอดไป ฯ
» ตายเพื่อศาสนานั้นควรตาย แต่ถ้าตายอย่างงมงายไม่สมควรอย่างยิ่ง ฯ
» ตำรวจดีพิทักษ์สันติราษฎร์ ตำรวจอุบาทว์พิฆาตสันติสุข ฯ
» ติเพื่อก่อ ดีกว่ายอเพื่อทำลาย ฯ
» ตีงูให้กากิน กากินแล้วก็บินหนี บาปได้แก่ผู้ตี สิ่งนี้ไม่เป็นคุณ ฯ
» เติบโตเพราะกินข้าว แก่เฒ่าเพราะเกิดนาน ฯ
» ถลำล่องชักง่าย ถลำใจชักยาก ถลำปากชักไม่ได้ ฯ
» ถ้าคิดเองไม่ได้แล้วไม่เชื่อคำนักปราชญ์
นอกจากไม่ฉลาดแล้วยังไร้ประโยชน์ ฯ
» ถ้ามีเงินสามารถมีอิทธิพลเหนือผี ถ้าเงินไม่มีพูดกับใครเขาก็ไม่ฟัง ฯ
» ถ้าเราอุทิศเวลาให้แก่ทางธรรมมากเท่ากับทางโลก บาปกรรมและทุกข์โศกจะเบากว่านี้ ฯ
» ถ้าสนใจผู้อื่นไม่วันคืนก็มีเพื่อนได้ ถ้ามุ่งให้คนอื่นสนใจ นานเท่าใดก็ไม่มีเพื่อนแท้ ฯ
» ถ้าอยากมีทรัพย์สิน จงขยันทำกินและอดออม ฯ
» ถ้าอยากเป็นคนมีนิสัยดีงาม ก็อย่าวู่วามโกรธง่าย ฯ
» ถ้ายังสำนึกว่าตัวเองเป็นมนุษย์ ก็อย่าหยุดทำความดี ฯ
» ถ้าชนะด้วยอาวุธจะสิ้นสุดด้วยความแค้น แต่ถ้าใช้ธรรมะชนะแทนจะสุดแสนสบายใจฯ
» ถ้าสติมาปัญญาเกิด ถ้าสติเตลิดจะเกิดปัญญาหา ฯ
» ถ้าศีลธรรมไม่กลับมาโลกาจะวินาศ ถ้าศีลธรรมระบาดโลกสันนิวาสจะร่มเย็น ฯ
» ถึงคราวพูดแล้วไม่พูด มีแต่บูดกับเน่า ถึงคราวเล่าแล้วไม่เล่า มีแต่เน่ากับบูด ฯ
» ถึงตอนต้นหัวเราะร่า ย่อมไม่สู้ยิ้มละไมบนใบหน้าในตอนหลัง ฯ
» ถึงไม่ใช่ชาติใช่เชื้อ ถ้าเอื้อเฟื้อก็เหมือนชาติเชื้อเดียวกัน ฯ
» ถึงร่ำรวยก็อย่าขาดความเป็นคน ถึงยากจนก็ให้มีจิตใจเข้มแข็ง
» ถึงแม้การเลือกเกิดเราจะไม่มีสิทธิ์ แต่การเลือกทางชีวิตเป็นสิทธิ์ของเรา ฯ
» ท้อแท้จะผิดหวัง ผิดหวังจะลังเล ลังเลจะพ่ายแพ้ ฯ
» ทะเลอิ่มน้ำ คลังอิ่มทรัพย์ มนุษย์อิ่มสุข ปราชญ์อิ่มวิชาย่อมหาได้ยาก ฯ
» ทะเลเหมาะกับเรือแพนาวา ความคิดพิจารณาเหมาะกับจิต ฯ
» ทำงานด้วยแรงกายจะถูกปกครอง ทำงานด้วยสมองจะปกครองคนอื่น ฯ
» ทำงานให้เป็นสุข สนุกเมื่อทำงาน กินเก็บแต่พอประมาณ ที่เหลือช่วยเจือจานคนอื่น ฯ
» ทำชั่วในที่แจ้งมนุษย์ลงโทษ ทำชั่วในที่ลับตาเทวดาลงโทษ ฯ
» ทำแบบเจ๊กจากเล็กไปหาใหญ่ ทำแบบไทยจากใหญ่ไปหาเล็ก ฯ
» ทำบุญเอาหน้า ภาวนาแต่ปาก จะทุกข์ยากไปจนตาย ฯ
» ทำอะไรถ้าไม่ปรึกษาภรรยานับว่าไม่ฉลาด แต่ถ้าทำตามภรรยาอย่างเด็ดขาดนับว่าโง่เขลา ฯ
» ทำอะไรจงหยั่งให้ลึก นึกให้ได้ ดูให้รอบด้าน ฯ
» ทำผิดคน ผิดที่ ผิดเวลา กับทำแล้วไม่ติดตาม ผลก็ไม่งามดังหวัง ฯ
» ทำลายป่าไม้คือทำลายชีวิต ฯ
» ทำดีเพื่อดี ไม่ใช่ทำดีเพื่อดัง ฯ
» ทำดีแล้วคนชังดีกว่าดังเพราะทำชั่ว ฯ
» ทาสถึงอ้วนพี ก็ไม่สู้เสรีเมื่อผอมโซ ฯ
» ทุกนาทีมีค่า ถ้าไม่รู้จักใช้เวลา ค่าก็ไม่มี ฯ
» ทุกข์แล้วต้องทน จนแล้วต้องเจียม จึงจะไม่เสียเหลี่ยมเสียเกียรติ ฯ
» ทุกข์อยู่ที่หัว กลัวอยู่ที่ใจ จัญไรอยู่ที่ปาก อยากอยู่ที่ท้อง ฯ
» ธรรมชาติ กาลเวลาและความอดทน คือแพทย์สามคนผู้ยิ่งใหญ่ ฯ
» นกไร้รัง แมงมุมไร้ใย ก็เหมือนกับคนไร้มิตร ฯ
» นักปกครองต้องมีคุณธรรม เพราะจะนำมาซึ่งคน เขตคามและความมั่นคง ฯ
» นักปกครองไม่พึงลุ่มหลงของมึนเมา ความยุติธรรมของเราจะไขว้เขว ฯ
» นักปกครองใจกุศลถือประชาชนเป็นญาติ นักปกครองชั่วชาติ ถือว่าทาส คือ ประชาชน ฯ
» นักปราชญ์เห็นสิ่งใดเป็นภัยก็หลีกห่าง หากถึงตัวเข้าบ้างก็ไม่พรั่นกลัว ฯ
» นักปราชญ์คือผู้มีอำนาจทางความคิด ผิดกับสามัญชนผู้คิดแบบคนธรรมดา ฯ
» นักปราชญ์จะไม่ทุกข์ร้อนตอนเป็นอยู่ ไม่สลดหดหู่ตอนจะตาย ฯ
» น้ำบ่อช่วยให้บัวสดใส น้ำใจช่วยให้คนชื่นบาน ฯ
» น้ำบ่อน้ำคลองยังเป็นรองน้ำใจ น้ำที่ไหนก็สู้น้ำใจไม่ได้ ฯ
» น้ำบ่อน้ำคลองยังเป็นรองน้ำมนต์ น้ำบ่อน้ำฝนก็สู้น้ำมนต์ไม่ได้ ฯ
» น้ำนรกคือ เช้าฮา เย็นเฮ ค่ำเซ ดึกสร่างสว่างซ้ำ หัวตำธรณี ฯ
» น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า ข้าพึ่งจ้าวบ่าวพึ่งนาย ฯ
» ในยามทุกข์ยากจะเห็นใจมิตรสหาย ในยามเจ็บไข้จะเห็นใจคู่ครอง ฯ
» บนทางขรุขระคนระวังจึงปลอดภัย บนทางเรียบคนชะล่าใจจึงมีอันตราย ฯ
» บอกให้ฟังเทศน์ก็หน้างำ บอกให้ฟังธรรมก็กำหู ฯ
» บังคับม้า รถ เรือ ทำได้หมดสิ้น บังคับลิ้นในปากตนคนทำไม่ได้ ฯ
» บางครั้งก็เศร้า บางคราวก็สุข บางทีก็ทุกข์หัวอกสะท้อน ฯ
» บางสิ่งน่ากลัวกว่าความตาย บางสิ่งมีค่าเหลือหลายกว่าชีวิต ฯ
» บาปนั้นไม่อาจซ่อนเร้น เพราะปรากฏเด่นบนใบหน้าของคนบาป ฯ
» บุคคลใดไม่มีพวกพ้อง แสดงว่าอาจบกพร่องในนิสัยของตนเอง ฯ
» ปฏิเสธอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส ดีกว่ารับไว้อย่างบึ้งตึง ฯ
» ประชาชาติที่อดอยาก ย่อมยากที่จะมีศิลปะและศาสนา ฯ
» ประเพณีไทยแท้แต่โบราณ ใครมาถึงเรือนชานต้องต้อนรับ ฯ
» ประจบทำให้เสียงาน ประจานทำให้เสียคน ฯ
» ประเทศเป็นบ้าน ทหารเป็นรั้ว โรงครัวเป็นท้อง เพื่อนพ้องเป็นได้ทั้งคุณและโทษ ฯ
» ปรารถนาสารพัดในปฐพี บุญบารมีบันดาลได้ดังประสงค์ ฯ
» ปลาเห็นแก่เหยื่อไม่เห็นเบ็ดฉันใด คนเห็นแก่ได้ไม่เห็นโทษภัยฉันนั้น ฯ
» ปลูกพืชต้องเตรียมดิน จะกินต้องเตรียมอาหาร จะพัฒนาหมู่บ้านต้องเตรียม ฯ
» ประชาชน จะพัฒนาให้ได้ผลต้องพัฒนาที่ใจ ฯ
» ป่วยอยู่เห็นหมอเหมือนเห็นแก้ว หายแล้วเห็นหมอเหมือนเห็นหมา ฯ
» ปัญญาทำให้คนมีอำนาจ มารยาททำให้คนมีเสน่ห์ ฯ
» ปัญหาการศึกษา อยู่ที่ว่า จะสอนคนมองต้นไม้ให้เป็นป่าได้อย่างไร ฯ
» ปัญหานำมาซึ่งโอกาสกับการคิดแก้ไข อันจะนำไปสู่การพัฒนา ฯ
» ปัญหาเล็กพึงคิดแก้ไข อย่าให้ปัญหาใหญ่ตามมา ฯ
» ป่าพึ่งเสือ เรือพึ่งพาย นายพึ่งบ่าว เจ้าพึ่งข้า ฯ
» ป่าเขาที่ซับซ้อน ยังไม่ยอกย้อนเท่าใจคน ฯ
» ปากเป็นเอก เลขเป็นโท หนังสือเป็นตรี ชั่วดีเป็นตรา ฯ
» ปิดปากเป็นใบ้ไม่เจรจา ดีกว่าเปิดปากนินทาว่าร้ายเขา ฯ
» ปู่ไม่ได้ด่า ย่าไม่ได้สั่ง พ่อแม่ยังไม่ได้สอน ฯ
» เป็นคนสมคนเพราะคนมีครู เป็นครูสมครูเพราะครูมีธรรม ฯ
» เป็นคนคมในฝักอยู่ร่ำไป แล้วเมื่อใดจะได้แสดงฝีมือ ฯ
» เป็นเจ้าสาวโศกา เป็นภรรยาสมสุข เป็นเจ้าสาวรื่นรมย์ เป็นภรรยาอมทุกข์ ฯ
» เป็นเด็กไม่ใฝ่การศึกษา เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก็ไม่เก่งงาน ฯ
» เป็นช่างเสื้อและนักประพันธ์ ความคิดต้องผันตามยุคสมัย ฯ
» เป็นเทวดาแล้วเป็นผี ย่อมไม่ดีเท่าเป็นผีแล้วเป็นเทวดา ฯ
» เป็นที่รักของชายชรา ดีกว่าเป็นข้าของชายหนุ่ม ฯ
» เป็นผู้น้อยต้องคอยก้มประณมกร ยากไปก่อนค่อยสบายเมื่อปลายมือ ฯ
» เป็นแม่ผัว ให้นึกถึงตัวเมื่อเป็นลูกสะใภ้ ฯ
» เป็นเศรษฐีชั่วนิรันดร์ที่สันโดษ เป็นนักโทษชั่วนิรันดร์ที่ตัณหา ฯ
» เป็นเมียทหารต้องนับขวด เป็นเมียตำรวจต้องนับแบงก์ ฯ
» เป็นการทำดีด้วยใฝ่ดี หากทำดีด้วยใฝ่เสียงชมเชียร์ พอใครไม่ชมไม่เชียร์ ก็รู้สึกฝ่อ ฯ
» เป่าไฟใต้ลม ถ่มน้ำลายรดฟ้า ท่านว่าไม่พึงทำ ฯ
» เปิดหนังสืออ่านเมื่อใด ชีวิตก็มีกำไรขึ้นเมื่อนั้น ฯ
» ไปลามาไหว้ เป็นธรรมเนียมของไทยเรา ฯ
» ไปศึกษาเรื่องหน้าที่ที่อื่นทำไม เพราะที่บ้านมีไว้แล้วพร้อมสรรพ ฯ
» ผิดผู้อื่นเท่าเหาก็เห็นได้ ผิดตนเท่าช้างควายก็ไม่เห็น ฯ
» ผู้ขอจะขัดใจเมื่อไม่ได้ ผู้ไม่ให้จะขัดใจเมื่อใครขอ ฯ
» ผู้ฉลาดและใฝ่สูงสะสมธรรม ผู้โง่เขลาและใฝ่ต่ำสะสมวัตถุ ฯ
» ผู้โกรธช้าเลิศกว่าผู้มีอำนาจยิ่งใหญ่ ผู้ชนะจิตใจเลิศกว่าใครที่ยึดเมืองได้ ฯ
» ผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่ คือผู้ทำให้ศัตรูกลับใจมาเป็นมิตร ฯ
» ผู้เดินทางหวังอากาศแจ่มใส ผู้ทำนาไร่หวังฟ้าหวังฝน ฯ
» ผู้ดำรงชีวิตอยู่ด้วยความขลาด จะมีแต่ผิดพลาดและสูญเสีย ฯ
» ผู้ที่ทนได้ต่อความเหลือทน นับเป็นยอดคนที่ทนโดยแท้ ฯ
» ผู้ถึงธรรมไม่ต้องว่ายต้องหยั่ง เสมือนผู้ถึงฝั่งมีที่เหยียบและยืน ฯ
» ผู้นำต้องอ่านคนออก บอกคนได้ ใช้คนเป็น ฯ
» ผู้บรรลุธรรมไม่เศร้าถึงอดีต ดำรงชีวิตด้วยสิ่งปัจจุบัน ไม่เพ้อฝันถึงอนาคต
ผิวพรรณจึงหมดจดผ่องใส ฯ
» ผู้เป็นมิตรกันเสมือนปากกับมือ คือเมื่อมือเจ็บใช้ปากเป่า เมื่อเจ็บปากก็เอามือลูบ ฯ
» ผู้มัวโง่ถือฤกษ์ยาม ประโยชน์งามย่อมล่วงเลย ฯ
» ผู้ที่ไม่เคยพบความผิดพลาด จะไม่รู้ความสามารถของตนเอง ฯ
» ผู้รู้แจ้งมักแสดงแบบธรรมดา ผู้รู้ครึ่งกลางมีการวางท่ามีมาดมาก ฯ
» ผู้เหยียบยอดต้องก้าวย่างจากล่างไป ผู้กำชัยอาจเคยแพ้มาแต่หลัง ฯ
» ผู้อยู่กลางสนามมืดสับสนงวยงง ผู้อยู่นอกวงจะเห็นได้ชัดแจ้ง ฯ
» ผู้อบรมดีไว้ในตน ชื่อว่าสร้างสวรรค์ไว้ในอก ผู้สะสมชั่วไว้ในตน
ชื่อว่าสร้างนรกไว้ในใจ ฯ
» ผู้ขยันหมั่นเอาธุระ ทำงานเหมาะแก่จังหวะ ย่อมหาทรัพย์ได้ ฯ
» ผู้ใหญ่ดึงผู้น้อยดัน เสมอกันประคอง รับรองรั้งไม่หยุดฉุดไม่อยู่ ฯ
» ผู้นำไร้ธรรมจะต่ำอำนาจ ผู้นำไร้ศีลจะสิ้นชาติ
ถ้าผู้นำมีทั้งศีลทั้งธรรม จะเลิศล้ำด้วยอำนาจ ฯ
» ผู้นำที่ดีต้องมีปัญญา มีหูตากว้างไกล มีใจเที่ยงตรง ฯ
» ฝึกตนให้มีวินัย ฝึกใจให้มีวัฒนธรรม ฯ
» ฝนตกเป็นปรอยปรายอยู่นาน พายุพานพัดอยู่ครู่เดียว ฯ
» ฝนไม่มีผลต่อท้องธาร อาหารไม่มีผลต่อคนอิ่มท้อง การให้ของไม่มีผลต่อเศรษฐี ฯ
» พรใดก็ไร้ค่า ถ้าไม่ทำ ฯ
» พระมีหน้าที่เทศน์ เปรตมีหน้าที่ขอ คนอยู่หลังมีหน้าที่รอ คนสอพลอมีหน้าที่เลีย ฯ
» พอใจในเบื้องหลัง มีหวังในเบื้องหน้า ฯ
» พ่อแม่ไม่บริสุทธิ์ในการครองตน คือโจรปล้นความภูมิใจของบุตร ฯ
» พัฒนาชาติสร้างเศรษฐกิจ พัฒนาชีวิตสร้างครอบครัว ฯ
» พันธะอันยิ่งใหญ่ของมนุษย์ คือการหยิบยื่นสิ่งที่ดีให้บุตรหลาน ฯ
» พันธะของพลเมืองที่ดีฉลาด คือการอ่อนน้อมต่ออำนาจที่ชอบธรรม ฯ
» พึงรักษาจิตให้ดี ทำหน้าที่ให้ถูกต้อง มีสติอย่าให้พร่อง แล้วความเศร้าหมองจะหมดไป ฯ
» พึงระวังเมื่ออ่านเรื่องสุขภาพอนามัย เพราะเราอาจสิ้นใจ จากข้อความที่พิมพ์ผิด ฯ
» พูดดีมีแต่มิตร พูดโดยไม่คิดชีวิตไม่มี ฯ
» พูดจาอ่อนหวาน พูดประสานสามัคคี พูดดีมีสาระ ฯ
» พูดเรื่องสมมุติได้นับหมื่นพันคำ พูดเรื่องสัจธรรมไม่กี่คำก็จบ ฯ
» พูดให้คนรักยากจะหวัง พูดให้คนชังคำเดียวก็เห็นผล ฯ
» เพราะรักโลภโกรธหลง ทำอะไรที่ควรตรงให้กลายเป็นเอียง ฯ
» เพิ่มพูนความขยัน แข่งขันกันประหยัด ฝึกหัดทำความดี สามัคคีร่วมชาติ ฯ
» เพื่อนกินนับสิบที่เรามี ไม่สู้เพื่อนตายหรือเพื่อนดีเพียงคนเดียว ฯ
» เพื่อนกินเพื่อนกัน เพื่อนรู้ ไม่ทัน เพื่อนกันเอาไปกิน ฯ
» ฟองคลื่นและพายุร้าย จะเข้ากับนายท้ายผู้มีความสามารถสูงสุด ฯ
» ฟังดูอ่านโดยไม่ไตร่ตรองเหมือนกินของแล้วไม่ย่อย ฯ
» ฟังเสียงภาชนะจะรู้ว่าแตกร้าวหรือไม่ ฟังคนพูดไปจะรู้ว่าโง่หรือฉลาด ฯ
» ฟังอะไรครึ่งกลางไม่ต่างอะไรกับฟังความข้างเดียว ฯ
» ฟังดีมีค่าราคาสูง ฟังไม่ดีก็ไร้ค่าราคาสูญ ฟังไว้เป็นประโยชน์โทษไม่มีดีเพิ่มพูน ฯ
» ฟังธรรมวันละหน่อยอร่อยความคิด ฟังธรรมวันละนิดจิตแจ่มใสฯ
» ฟังเทศน์แล้วง่วงนอน ไม่เหมือนดูหนังดูละครตาสว่างๆ ฯ
» ไฟพิสูจน์ทองนาก ความทุกข์ยากพิสูจน์คนกล้า ฯ
» ภยันตรายของคนประมาท จะหนักหน่วงกว่าคนขาดความรู้ ฯ
» ภรรยาผู้ประมาท มีโอกาสเป็นหม้ายได้ตลอดเวลา ฯ
» ภรรยาสามี มิใช่เป็นเพียงที่รักหรือญาติสนิท แต่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคนเรา ฯ
» ภรรยาที่ดี ไม่พึงคุยกับน้องชายสามีให้บ่อยนัก ฯ
» ภรรยาไร้มารยาท ถึงเป็นลูกสาวนักปราชญ์ ก็ไม่อาจทำให้งามขึ้น ฯ
» ภัยธรรมชาติอาจหนีได้ กรรมที่ตนก่อไว้นั้นหนียาก ฯ
» ภาวะการเมืองเวียนวน ทำให้ชีวิตคนเปลี่ยนไป ฯ
» ภาวะที่หวังจะได้เป็นหรือเป็นอยู่ในขณะนี้ เราเป็นหนี้แม่เราไม่รู้ว่าสักเท่าใด ฯ
» ภูมิรู้ ภูมิธรรม ภูมิฐาน เป็นคุณลักษณะสำคัญสามประการของครูดี ฯ
» มนุษย์จะกลายเป็นยักษ์ มาร เดรัจฉาน เปรต ถ้ากิเลสเข้าครอบงำ ฯ
» มนุษย์เรามีสองหน้า หนึ่งตื่นตาอยู่ในความมืดมิด หนึ่งหลับสนิทอยู่ในความสว่าง ฯ
» มนุษย์เราย่อมหวังสิ่งที่ยังไม่ได้ จะหวังน้อยใหญ่ก็ของใครของมัน ฯ
» มนุษย์เรานี้จะได้ดีก็เพราะปาก จะได้ยากก็เพราะคำ ฯ
» มรสุมทะเลสู้ด้วยเรือเหล็กหรือเรือไม้ มรสุมใจสู้ด้วยเรือธรรม ฯ
» มองสูงมองไกล มองไปข้างหน้า แล้วอย่าช้ารีบลงมือทำ ฯ
» มัวแต่ทำเป็นคมอยู่ในฝัก ใครจะรู้จักและส่งเสริม ฯ
» มักง่ายใจแคบเพื่อนเหินห่าง เรียบง่ายใจกว้างเพื่อนหวนหา ฯ
» มาวัดวันนี้มีแต่น้ำใจ มาวัดวันตายมีแต่น้ำตา ฯ
» มีเงินเขานับว่าน้อง มีทองเขานับว่าพี่ ขัดสนเงินทองพี่น้องไม่มี ฯ
» มีโพรงใหญ่ยกให้ไม้แก่ มีความรู้กระจ่างแท้ยกให้แก่เฒ่า ฯ
» มีม้ารถดีมีเสบียงมากมาย ก็ไม่อาจถึงจุดหมายถ้าไปผิดทาง ฯ
*********************************************************************************************************************************
***********************************************************************************************
*
.....
***
